|
|
|
|
|
|
|
|
|
Lieve Lezers,
En zo zijn we aan het einde van het jaar 2021 beland.
|
|
En opnieuw een jaar waarin het leven zo heel anders is dan dat waarin we opgroeiden, een gezin stichten, een carrière begonnen en het leven was, zoals we dat hoopten.
|
Met alle liefde, vreugde, geluk en tragedie die we allemaal mee mogen maken.
|
En dan opeens...begin 2020, verandert het leven totaal.
|
Rutte zei het vorig jaar al: "wen maar aan het nieuwe normaal"
|
We hebben ook dit jaar, op een zomer na die bijna normaal leek, verder moeten leren leven met gesloten winkels, afgelaste gebeurtenissen, uitgestelde huwelijken, besloten uitvaarten, het verlies van iemand die je na stond aan corona of uitgestelde behandeling, beperkte bezoekmogelijkheden en ongeknipte haardossen.
|
Wie gewend is om in uitgebreide familiekring Kerst en Oud-en Nieuw te vieren, zal moeten zoeken naar andere manieren om deze dagen toch in verbondenheid te kunnen vieren.
|
Ik heb ooit mijn kerst met iemand via Skype gedeeld. Niet hetzelfde als fysiek aan tafel zitten, maar in elk geval is er verbondenheid. Zo is er altijd een oplossing om toch samen te zijn.
|
Met deze manier van leven gaan we 2022 in. We weten niet wanneer het eind van deze manier van leven in zicht is. We weten niet hoe vaak we moeten gaan "boosteren" of we een code nodig om aan te tonen dat we gezond genoeg zijn om een kop koffie in de stad te gaan drinken of een middagje te winkelen als ze weer open zijn.
|
We kunnen alleen maar per dag leven en blij zijn met de giften die een dag kan brengen.
|
Het licht van een voor kerst versierd huis, de voorjaarsbollen die al langzaam uit de grond hun groene topjes tonen, de warmte van je naasten, een kaart met een warme wens en weer een dag waarin je gezondheid je niet (te veel) beperkt. Waarin lichamelijke en emotionele pijn toch draaglijk is. De spontane ontmoeting buiten, op veilige afstand, het mailtje, telefoontje of appje dat je niet verwacht of dat onverwachte bezoekje. Dat zijn de dingen die dit ongewisse leven dragelijk maken.
|
|
Dat is mijn wens voor de lezers van deze nieuwsbrief en hun naasten:
|
licht, warmte van de mensen om je heen, gezondheid en vrede in je hart.
|
|
Uiteindelijk is dat het belangrijkste in het leven.
|
De verbondenheid maken we zelf. Ook met de huidige beperkingen.
|
Bedenk dat we over twee dagen na het verschijnen van deze nieuwsbrief, we alweer de kortste dag hebben.
|
We gaan dus, letterlijk, het licht weer tegemoet.
|
|
|
|
|
|
|
|
Blijf gezond en blijf verbonden.
|
|
|
|
|
|
|
|
Deze nieuwsbrief heeft 259 abonnees
|
|
|
|
|
|
|
